Het uiterlijk van de Franse bulldog wijkt erg af van het uiterlijk van een normale hond. De Franse bulldog is een hondenras dat zo gefokt is dat deze nauwelijks nog een snuit en een staart heeft. De snuit is nog maar 1/6e van de lengte van de kop; bij een gewone hond is dit 1/2e. Doordat de snuit erg plat is, kan de hond slecht ademhalen (brachycefaal obstructief syndroom). De luchtpijp is vaak ook te nauw, waardoor de hond bij een beetje inspanning al snel in ademnood komt. De Franse bulldog heeft een onderbeet, een te korte onderkaak, waardoor hij gebitsafwijkingen en -ontstekingen krijgt. Deze onderbeet, die bij de andere rassen als een ontoelaatbare afwijking wordt gekwalificeerd, staat bij de Franse bulldog als vereiste in de rasstandaard. Franse bulldogs zijn speelse dieren, die zo gefokt zijn dat ze dit nauwelijks kunnen uiten. Een hond zonder staart kan niet als een normale hond communiceren. De korte en gedraaide staart van de Franse bulldog treedt vaak samen op met afwijkingen hogerop in de wervelkolom, die zorgen voor een hoog risico op een hernia en andere rugklachten (hemivertebrae). Daarnaast drukt de staart vaak te veel in de huid, waardoor er staarteczeem ontstaat. Zijn geplooide huid op de kop en zijn lichaam zorgt voor een groter risico op huidinfecties (huidplooidermatitis). Al deze aandoeningen worden veroorzaakt door voorgeschreven uiterlijke kenmerken in de rasstandaard. Ten opzichte van een normale hond kan men dus gerust spreken van (opzettelijke) mismaaktheid. Het enorme aantal (ernstige) erfelijke aandoeningen bij dit hondenras kan ertoe leiden dat men veel tijd en geld kwijt is aan de verzorging van de hond, terwijl de hond zich nauwelijks kan uiten. Een Franse bulldog wordt vaak ook niet ouder dan 10 jaar.