Rashond
De sint bernard is een extreem grote hond en dat enorme formaat verhoogt het risico op een aantal specifieke aandoeningen.
Heup- en elleboogdysplasie
Zoals veel grote hondenrassen kampt ook de sint bernard met heupdysplasie (HD) en elleboogdysplasie (ED). Deze pijnlijke gewrichtsaandoeningen beginnen al op jonge leeftijd. Pijnstillende behandelingen en hersteloperaties zijn mogelijk maar extra kostbaar voor grote honden..
Entropion en ectropion
Omdat de kop van de sint-bernard veel te ruim in het vel zit, krijgt de hond ook vaak last van oogaandoeningen als ectropion en entropion. De omkrullende oogleden veroorzaken traanogen en oogzweren omdat de haartjes van het ooglidhuid voortdurend over het oog schuren. Dure operaties zijn nodig om de oogleden passend te maken.
Maag-dilatatie-volvulus - maagkanteling
Het enorme formaat van de sint berrnard verhoogd ook het risico op maag draaiing (maag-dilatatie-volvulus). Symptomen zijn loos braken, het opzwellen van de buik, en het snel verslechteren van de toestand van de hond. Maagkanteling is binnen enkele uren fataal dus zoek bij twijfel onmiddellijk contact met een dierenarts.
Epilepsie en hartfalen
Door toenemende inteelt en verkeerd keuzen bij het fokken komen ook ernstige aandoeningen als epilepsie en hartfalen steeds vaker voor bij de sint bernard. Honden met deze aandoeningen sterven vaak op jonge leeftijd.
Hoge dierenartskosten
Alle kosten van voer, medicijnen, operaties en verzorging liggen bij grote honden veel hoger dan bij kleinere rassen. Volgens Engels onderzoek besteedt een eigenaar van een sint bernard gemiddeld 600 euro per jaar aan dierenartskosten. Maar als een hond epilepsie of hartfalen krijgt, of dagelijks pijnstillers nodig heeft, dan stijgen deze kosten aanzienlijk. Gemiddeld overlijden grote honden op een relatief jonge leeftijd. Een sint bernard wordt vaak niet ouder dan 10 jaar.
Geschiedenis
Vroeger maakten monniken die in de bergen woonden, gebruik van beschermings- en reddingshonden. De sint bernard is gefokt uit honden die daar vanaf stammen. Die oorspronkelijke honden waren kortharig, een stuk kleiner, atletisch gebouwd en sterk.
Reddingshond in de bergen
Eén van die beroemde voorouders is de hond Barry. Deze hond redde meer dan 40 mensen het leven in het berggebied waar de monniken woonden. Barry redde die mensen in het gebied rond de Sint Bernardpas, in het Westelijke Alpengebied tussen Italië en Zwitserland.
De naam sint-bernard
De naam sint-bernard werd pas in de 19e eeuw veel gebruikt. Voor die tijd noemde men deze honden alpenmastiff, nobele ros, barryhond of sinthond. De bergpas, het klooster, het bijbehorende hospitium en dus ook de honden zijn vernoemd naar de oprichter van het klooster en het hospitium; de monnik Bernard van Menthon.
Doorfokken en sterke inteelt
In de 18e eeuw worden de berghonden sterk ingeteelt waardoor er snel een heel gelijkmatig uiterlijk ontstaat. De keerzijde daarvan wordt meteen zichtbaar; veel pups wordt dood of misvormd geboren. Om dat tegen te gaan worden andere rassen ingekruist. Daar zijn grote logge rassen voor gebruikt met overtollige huidplooien. Dit heeft de gezondheid van de honden geen goed gedaan..
Huidige sint-bernard kan geen levens meer redden
De huidige sint bernards zijn inmiddels volledig ongeschikt voor het redden van mensen, zeker in het ruige berggebied waar ze ooit vandaan kwamen. De honden zijn tegenwoordig veel te zwaar gebouwd, hebben vaak gewrichtsziektes en de overtollige kophuid veroorzaakt voortdurend oogproblemen..
Aantal bij dit ras bekende erfelijke aandoeningen
22
Risico
Zeer hoog risico op erfelijke aandoeningen
DNA-testen beschikbaar
Geen
In de (vak)literatuur worden nog meer erfelijke aandoeningen genoemd. Vaak bestaat hiervoor weinig bewijs of komt de aandoening in Nederland zelden voor, dan wel is het ongerief nihil. Deze aandoeningen worden hier voor de volledigheid wel getoond, maar krijgen een score nul.