Rashond
Een ernstige aandoening die veel voorkomt bij de Ierse wolfshond is hartfalen (cardiomyopathie). Ook gewrichtsproblemen, epilepsie, botkanker (osteosarcoom) en maagdraaiing (maag-dilatatie-volvulus) komen regelmatig voor. Daarnaast moeten liefhebbers van deze honden er rekening mee houden dat de kosten van voer, medicijnen, operaties en verzorging bij grote rassen veel hoger liggen dan bij kleinere honden.
Plotselinge dood door hartfalen
Bij de Ierse wolfshond komt hartfalen door cardiomyopathie vaker voor. Het hart wordt te wijd, verslapt en kan vervolgens het bloed niet goed door het lichaam pompen. Deze aandoening veroorzaakt naast plotselinge dood allerlei klachten zoals flauwvallen, slechte conditie, afvallen, slechte eetlust en benauwdheid.
Pijnlijke gewrichten
Deze grote honden hebben vaak te lijden onder elleboogdysplasie of heupdysplasie. De gewrichten zijn niet goed aangelegd en dat geeft slijtage en pijn. Kostbare operaties kunnen de aandoening deels verbeteren. Toch heeft de hond vaak levenslang pijnstillers nodig om het dragelijk te houden.
Botkanker
Grote rassen als de Ierse wolfshond ontwikkelen vaker botkanker. Osteosarcoom is een zeer pijnlijke aandoening. Er zijn wel behandelingen mogelijk en soms is een pootamputatie noodzakelijk. Als er al uitzaaiingen zijn dan sterft een hond meestal binnen negen maanden. In de tussentijd kan het lijden worden verzacht met pijnstilling.
Maagkanteling
Grote hondenrassen lopen een groter risico op maagdraaiing of maagkanteling. De buik zwelt op en draait waardoor er geen passage meer mogelijk is van gas en maaginhoud. Dit veroorzaakt zeer snel grote problemen. Snel ingrijpen door de dierenarts is noodzaak, anders sterft de hond binnen enkele uren. Symptomen zijn onder meer: acute sloomheid, een snel dikker wordende buik en loos braken. Neem bij twijfel altijd direct contact op met de dierenarts.
Epilepsie
Door inteelt komt epilepsie ook steeds vaker voor bij dit ras. Een ernstige ziekte die een enorme invloed heeft op het leven van hond en baas. Soms is de ziekte onder controle te houden met medicijnen maar vaak is euthanasie de enige oplossing.
Een Ierse wolfshond wordt vanwege zijn grootte en de vele erfelijke aandoeningen gemiddeld niet ouder dan 9 jaar.
Geschiedenis
De oorsprong van de Ierse wolfshond is niet helemaal duidelijk. Het wordt aangenomen dat de Ieren in de 17e eeuw een grote wolfshond gebruikten voor de jacht op wolven en herten. Deze honden stamden waarschijnlijk af van greyhounds. Oorspronkelijk waren er gladharige en ruwharige variaties. Uiteindelijk bleek de ruwharige versie beter geschikt voor de ruige weersomstandigheden in Ierland.
De Kelten gebruikten deze honden met name om hun schapen te beschermen tegen wolven. De honden waren zo effectief dat ze ook naar het buitenland werden geëxporteerd. Met het verdwijnen van de grote wouden - en daarmee de wolf - verdween de vraag en stierf het ras bijna uit.
Halverwege de 19e eeuw nam de belangstelling voor het ras weer toe door de groei van het Ierse nationalisme. De wolfshond werd een levend symbool voor de Ierse cultuur en het Keltische verleden. De fokkerij werd opgezet met de laatste overblijfselen van het Ierse wolfshondentype in Ierland. Daarbij werden deerhounds, barzois en Duitse doggen ingekruist.
De zware inteelt en het doorfokken met een kleine genenpool hebben de gezondheid van de Ierse wolfshond geen goed gedaan. Het is maar goed dat deze hond geen wolven meer hoeft te verjagen om schapen te beschermen.
Aantal bij dit ras bekende erfelijke aandoeningen
17
Risico
Zeer hoog risico op erfelijke aandoeningen
DNA-testen beschikbaar
In de (vak)literatuur worden nog meer erfelijke aandoeningen genoemd. Vaak bestaat hiervoor weinig bewijs of komt de aandoening in Nederland zelden voor, dan wel is het ongerief nihil. Deze aandoeningen worden hier voor de volledigheid wel getoond, maar krijgen een score nul.
| Cardiomyopathie (DCM) (hartfalen door een uitgerekte hartspier) (8) | Bavegems CIDD BP Peelman LJ, 2009 Phillipp IDID Vollmar A.C. GI |
| Cataract (staar) (1) | CIDD |
| Dystocia (moeilijke geboorte) (1) | Evans KM et al., 2010 |
| Elleboogdysplasie - grote hond (aandoening elleboog) (1) | Orthopedic Foundation for Animals, 2014, ED |
| Entropion (naar binnen krullende oogleden) (1) | CIDD |
| Epilepsie (5) | Casal ML et al., 2006 Casal MCD Amsterdam, 2015, Epilepsie IDID GI |
| Epitheliale corneadystrofie (aantasting hoornvlies) (2) | CIDD Peelman LJ, 2009 |
| Heupdysplasie - grote hond (ontwikkelingsstoornis heup) (3) | CIDD Orthopedic Foundation for Animals, 2014, HD GI |
| Maag-dilatatie-volvulus (maagdraaiing) (7) | Bell JS, 2014 CIDD Evans KM et al., 2010 Glickman LT et al., 2000 Peelman LJ, 2009 IDID GI |
| Osteochondritis dissecans (OCD) (aandoening van het gewrichtskraakbeen) (2) | Necas A et al., 1999 GI |
| Osteosarcoom (botkanker) (5) | 2021, Momen, Osteosarcoma Irish Wolfhound Dorn CR, 2002 EgenvallNodvedt Peelman LJ, 2009 GI |
| Portosystemische shunt (levershunt) (afwijking bloedstroom lever) (7) | CIDD Professionals Fokkerij, 2011 Meyer HP et al., 1995 RDA Peelman LJ, 2009 IDID Steenbeek2 |
| Progressieve retina atrofie (PRA) (voortschrijdende verslechtering netvlies) (1) | IDID |
| Puppyverlamming (verlamming achterhand bij pups) (1) | GI |
| Selectieve IgA-deficiëntie (gebrek aan afweerstof) (1) | Peelman LJ, 2009 |
| Tricuspidalisklepdysplasie (lekkage van de rechterhartklep) (1) | Bavegems |
| Wobbler syndroom (afwijkende gang door vernauwd wervelkanaal) (1) | CIDD |