Belgische herdershond / groenendaeler

Belgische herdershond / groenendaeler

Zoals bij veel herdershonden is heupdysplasie ook voor de groenendaeler een probleem. Ook komt maagkanker vaker voor dan bij andere rassen. 

Kreupel door heupdysplasie

Heupdysplasie (HD) is een aandoening waarbij de heupkop niet goed in de heupkom past. Dit zorgt voor slijtage (artrose) van het heupgewricht. Lopen is hierdoor pijnlijk en daardoor wordt de hond kreupel. Dure operaties kunnen dit niet altijd verhelpen. Honden met heupdysplasie moeten daarom vaak levenslang pijnstillers slikken. Bij de groenendaeler komt dit minder voor dan bij de Duitse herdershond, maar nog steeds kampt 15% van de groenendaelers met deze pijnlijke aandoening. 

Maagkanker

Maagcarcinoom (maagkanker) valt vaak niet meteen op, omdat de honden geen duidelijke verschijnselen hebben. Daardoor wordt de tumor vaak te laat ontdekt. Als de tumor te groot is, kan deze niet meer met een operatie verwijderd worden. 

Kijk hieronder in de lijst voor andere aandoeningen die voorkomen bij de groenendaeler. Het kan zijn dat er aandoeningen ontbreken, omdat er nog weinig onderzoek is gedaan naar dit ras. 

Geschiedenis

Belgische herders waren tot het eind van de negentiende eeuw alleen bekend als werkhonden van boeren en schaapherders. Ze werden niet gezien als een ras. Eind negentiende eeuw veranderde dat. In 1891 werd in Brussel door de dierenarts Prof. Dr. Reul de Club du Chien de Berger Belge (‘Belgische Herdershonden Club’) opgericht. Er werden in eerste instantie drie varianten erkend: de langharige, de ruwharige en de kortharige Belgische herder. Sindsdien zijn er diverse kenmerken en varianten toegevoegd en geschrapt. Op 8 mei 1892 werd in Kuregem (een wijk in de gemeente Anderlecht) de eerste tentoonstelling voor Belgische herders gehouden. In dat jaar werd de eerste rasstandaard opgesteld.

In het plaatsje Groenendael, tien kilometer ten zuiden van Brussel, bezat ene Nicolas Rose een gerenommeerd hotel: Chateau de Groenendael. Hij had verschillende langharige herdershonden, waaronder de zwarte teef Petite. Met haar haalde hij op de tentoonstelling van Kuregem de eerste plaats bij de langharige zwarte herdershonden. Van een schaapherder uit Ukkel kocht hij een zwarte reu: Picard d’Uccle, een voortreffelijk schaaphoeder. De kruisingen van Petite en Picard d’Uccle hadden een lange, zwarte vacht en een grote werklust.

Eind jaren vijftig van de twintigste eeuw werd de soort ‘Belgische herder’ definitief opgesplitst in vier varianten. De groenendaeler – zo genoemd naar het hotel van de fokker – werd een apart ras, naast de Mechelse herder, de Laekense herder en de Tervuerense herder. Ze verschillen van elkaar in kleur en vachtsoort, en vinden hun oorsprong in verschillende regio’s van België.

Aantal bij dit ras bekende erfelijke aandoeningen
9
Risico

Hoog risico op erfelijke aandoeningen

In de (vak)literatuur worden nog meer erfelijke aandoeningen genoemd. Vaak bestaat hiervoor weinig bewijs of komt de aandoening in Nederland zelden voor, dan wel is het ongerief nihil. Deze aandoeningen worden hier voor de volledigheid wel getoond, maar krijgen een score nul.

Cataract (staar) (1) CIDD
Chronische superficiële keratitis [Pannus] (langdurige oppervlakkige hoornvliesontsteking) (2) CIDD
Peelman LJ, 2009
Degeneratieve myelopathie (aantasting ruggenmerg) (1) Beckers et al, 2016, Belgische herders
Epilepsie (2) Berendt et al, 2008, epilepsy
Short et al
Heupdysplasie - grote hond (ontwikkelingsstoornis heup) (2) Boer
Coopman et al, 2008, ED and HD
Maagcarcinoom (maagkanker) (1) BHCN, 2017
Progressieve retina atrofie (PRA) (voortschrijdende verslechtering netvlies) (1) CIDD
Retinadysplasie, retinopathie (abnormale ontwikkeling netvlies) (1) CIDD
X-chromosoom gebonden spierdystrofie (spierziekte door gebrek eiwit) (3) CIDD
Peelman LJ, 2009
Smith BF et al., 2011
Deel deze pagina