Komt een kat altijd op zijn pootjes terecht?

Springende kat

Iedereen weet hierop het antwoord. Vast niet! Maar de kans dat een val van grote hoogte goed afloopt, is bij een kat veel groter dan bij andere zoogdieren. In 1987 werd er een groot Amerikaans onderzoek uitgevoerd, nadat een kat een val van 32 verdiepingen had overleefd en er afkwam met een afgebroken tand en een klaplong. Uit het onderzoek bleek dat 90 procent van de katten een val van grote hoogte overleeft.

Reflexen

Katten, van nature behendige klimmers en springen, hebben in evolutie bliksemsnelle valreflexen meegekregen; hun zintuigen weten wanneer ze vallen en waar de grond is. Als ze vallen, weten ze zich in een oogwenk zo te manoeuvreren dat de kop boven is en de poten onder. Daarbij werkt een aantal zintuigen nauwgezet samen: tast, evenwicht, gehoor en zicht. Alles is op elkaar afgestemd.

Bouw

Hun specifieke bouw helpt bij de snelle en gerichte draaiing richting de grond. De flexibele rug en de wendbare voorpoten zorgen voor de noodzakelijke rotatiesnelheid. Na de draaiing spreiden ze hun poten uit en ontstaat er een zweefhouding. Omdat een kat ruim in het vel zit en in verhouding tot zijn omvang een laag gewicht heeft, remt de parachutevorm de valsnelheid af. Uiteindelijk helpen de lange, gespierde en zeer buigzame poten om de val te breken. Een turner heeft jarenlange oefening nodig om zo’n draai te maken en op zijn voeten terecht te komen, terwijl het bij de kat aangeboren is.

Wanneer gaat het mis?

Uiteraard is de bodem waarop de kat landt van grote invloed: een harde of puntige ondergrond geeft evengoed veel kans op letsel. Katgerelateerde oorzaken zijn er ook. Als de kat overgewicht heeft, zorgt dat voor minder luchtweerstand en extra druk op de poten bij de landing. Raskatten met erfelijke afwijkingen missen vaak de souplesse om hun val te breken. Denk hierbij aan de Manx, die geen staart heeft en een gebrekkig zenuwstelsel; aan de Munchkin, met zijn korte, onhandige poten; aan de Sphynx, die vaak een deel van zijn zintuigen mist door ontbrekende snorharen; aan kortsnuitige rassen als de Pers en de Exotische korthaar, die een afwijkend gezichtsveld hebben en daardoor minder behendig zijn.

Om een val van grote hoogte te overleven, is het van essentieel belang dat de kat zijn karakteristieke katachtige kenmerken behoudt, met een normale staart, normale snorharen, een goedgevormde kop en een gespierd en lenig lijf.

Deel dit artikel
Kelly Kessen

Als dierenarts werd ik vrijwel dagelijks geconfronteerd met zieke rashonden en raskatten. Het is frustrerend om te zien hoeveel dieren kampen met erfelijke aandoeningen of lijden onder de extreme uiterlijke kenmerken waar ze doelbewust op worden gefokt. Veel van dat lijden is te voorkomen door te fokken op genetische diversiteit en een gezond uiterlijk. Bij Dier&Recht zet ik me in om fokkers en eigenaren daarvan bewust te maken, zodat er meer gezonde dieren worden gefokt en gekocht. Daarnaast ben ik actief betrokken bij het verbeteren van wetten en regelgeving rond het fokken van honden en katten.