Help, ik ben te zwaar voor mijn paard!

Paardrijden
Voor alle paarden geldt een gewichtslimiet. Je kunt wel een heel groot, stevig gebouwd paard uitzoeken, maar dat is geen vrijbrief om je met je overgewicht te laten rondzeulen door het dier.

Wanneer ben je te zwaar om paard te rijden? Wie bepaalt de grens? En wat dan? Wij wegen deze discussie, zwaar van taboes, en hebben ook een oplossing. 

Te zwaar voor pony

Veel ruiters die jong met paardrijden beginnen maken het mee: je groeit uit je pony. De pony blijft klein en jij groeit steeds groter en wordt te zwaar voor het dier. Vaak wordt de pony dan verkocht en wordt er een groter exemplaar aangeschaft. Sommige pony’s wisselen zodoende meerdere keren van huis voordat ze ‘afgeschreven’ worden of ergens gelukkig van hun oude dag mogen genieten. Het steeds wisselen van eigenaar kan voor pony’s erg stressvol zijn.

Steeds meer obesitas

Jonge ruiters in de groei worden vaak te zwaar en te groot voor hun pony, niet vanwege overgewicht maar door gezonde groei. Maar het komt steeds vaker voor dat jonge ruiters overgewicht hebben en daarmee (onbewust) ook een groter paard veel te zwaar belasten. Bijna de helft van de Nederlanders is te dik, en dit aantal blijft groeien.

Gewichtlimiet?

Sommige maneges hebben een gewichtslimiet ingesteld. Zo hanteren diverse IJslander-maneges een gewichtslimiet van 80 kilo. Een IJslander heeft gemiddeld een stokmaat van 1,40 meter hoog en weegt tegen de 350 kilo.

Paarden reageren verschillend

Uit onderzoek blijkt dat paarden verschillend reageren op te veel gewicht op hun rug. Voor sommige paarden is 13 procent van hun eigen gewicht al zwaar, voor andere dieren ligt die grens op 20 procent. Dit betekent dat de ruiter van een pony van 350 kilo maximaal tussen de 45,5 en 70 kilo mag wegen, inclusief zadel en kleding. Als je als ruiter van 80 kilo toch op zo’n pony gaat rijden, betekent dit dat het dier het zwaar heeft en mogelijk lijdt.

Singelnijd door rugproblemen

Rugproblemen zijn een van de meest voorkomende problemen bij paarden. Paarden met rugpijn hebben vaak singelnijd: ze zijn chagrijnig als je aankomt met een zadel en ze leggen de oren in de nek als je aansingelt. Ook kunnen ze onrustig zijn met opstappen. Je ziet het ook aan met korte passen lopen, kreupelheid of letterlijk een doorgezakte rug. Sommige paarden zijn zo streng getraind dat ze amper iets laten merken, maar als je je erin verdiept kun je overbelasting en pijn herkennen bij veel paarden die zwaar belast worden.

Geen weegschaal

Voor alle paarden geldt een gewichtslimiet. Je kunt wel een heel groot, stevig gebouwd paard uitzoeken, maar dat is geen vrijbrief om je met je overgewicht te laten rondzeulen door het dier. Maneges leggen soms de grens bij 100 kilo ruitergewicht, maar slechts zelden zie je bij die bedrijven een weegschaal staan. Er is lef voor nodig om iemand te vragen eerst op een weegschaal te staan.

Hoe omgaan met taboe?

Het tactvol afwijzen van zware toeristen of, nog moeilijker, je vaste klant die steeds een paar kilo aankomt, is moeilijk. Het is een taboe iets over iemands gewicht te zeggen. Maar om een paard met te zware ruiter wel een uur door de duinen of een zandbak te laten ploeteren is niet meer van deze tijd. Een grens trekken vraagt om een behoorlijke dosis lef en klantvriendelijk overkomen is daarbij een uitdaging.

Wandelen als uitkomst

Er is een mentaliteitsverandering nodig. Laat mensen meer wandelen met paarden. Zoals je wandelt met een hond, ezel of zelfs alpaca, zo kun je ook wandelen met paarden. Uiteraard is voor het wandelen met paarden net zo’n kundige begeleiding nodig als voor het rijden. Je moet niet zomaar iemand een paard meegeven. Het zijn kuddedieren en met één paard gaan lopen kan erg stressvol zijn voor het dier. Het wandelen kan voor de paarden wel letterlijk en figuurlijk een verademing zijn in plaats van het rijden. Voor mensen zonder paardrijervaring én voor mensen met overgewicht biedt dit een uitkomst om toch met de dieren op pad te gaan.

Wandelen versterkt band

Door de focus van rijden te verleggen naar wandelen, kan veel ruimte worden gecreëerd voor stevige ruiters, en ook voor jonge ruiters die uit hun pony groeien, om toch een paard te houden. Ga lekker wandelen met je paard aan de hand, dat is gezond voor jou en je paard. Het wandelen kan de band tussen paard en baasje enorm versterken. 

Vaak krijgen paardenwandelaars opmerkingen naar hun hoofd: “Je hoort erop te zitten, hoor!”, “Ben je eraf gevallen?”, “Hij is nog jong zeker?” Er heerst een aparte sfeer rondom het wandelen met paarden. Laat je hierdoor niet gek maken! Geniet van wat je allemaal ziet en let eens op wat je paard allemaal interessant vindt. Ga samen op onderzoek uit door het Nederlandse landschap.

Wil jij meer tips en andere belangrijke updates over paardenwelzijn? Abonneer je op onze nieuwsbrief en mis niets!

Deel dit artikel
Sarah Pesie

Als dierwetenschapper en -gedragsdeskundige ben ik verantwoordelijk voor de wetenschappelijke onderbouwing van de campagnes voor paarden. Ik ben daarnaast ook bijzonder geïnteresseerd in het natuurlijke gedrag van paarden, honden en katten. Met onderzoeken en publicaties informeer ik het publiek over de vele misstanden rond deze dieren. Ik hoop dat mensen zich daardoor meer verdiepen in de belevingswereld van dieren en zo beter begrijpen wat hun dier nodig heeft om gelukkig te zijn.