Civiele rechter weigert zich uit te spreken over slechte huisvesting vleeskalveren

kalfje misstanden

Stichting Dier&Recht klaagde eind 2019 de Nederlandse staat aan vanwege de gevaarlijk gladde en oncomfortabel harde vloeren waarop vleeskalveren in ons land worden gehouden. De ongezonde leefomstandigheden van deze kalveren zijn in strijd met de wet, maar de overheid weigert te handhaven. Helaas geeft de civiele rechter aan niet over de kwestie te mogen oordelen. Volgens de rechter moeten we de onwettige huisvesting eerst aanvechten via de bestuursrechter.

Houten en betonnen roosters

In Nederland worden jaarlijks anderhalf miljoen kalveren vetgemest en geslacht. Deze vleeskalveren worden hun leven lang gehouden op roostervloeren, zonder stro of andere bodembedekking. Blankvleeskalveren, die op de leeftijd van 6 maanden al naar het slachthuis gaan, worden gehouden op houten roostervloeren. Rosékalveren worden iets ouder, zo’n 8 maanden (tot 12 maanden voor oudrosékalveren). Omdat deze kalveren zwaarder worden, leven zij op een betonnen roostervloer.

De kale, harde vloeren zijn glad van mest en urine. Die ondergrond zorgt voor gewrichtsproblemen, glijpartijen, verwondingen en kreupelheid. Dartelen of met elkaar spelen is vrijwel onmogelijk, en rondhuppelen in de wei is er sowieso niet bij, want vleeskalfjes komen nooit buiten.

Overheid weigert te handhaven

Kalveren op deze manier huisvesten is niet alleen schandalig, maar ook in strijd met de wet! Daarom startte Dier&Recht in 2019 een rechtszaak tegen de staat.

We zijn bewust een civiele procedure gestart gericht tegen de staat. De staat is immers verantwoordelijk voor het handhaven van de wet, maar ziet het gebruik van de onwettige vloeren structureel door de vingers. Dat is onrechtmatig. Met deze procedure wilden we de staat dwingen om te stoppen met gedogen en in actie te komen.

Naar de bestuursrechter

De civiele rechter heeft echter geoordeeld dat het aan de bestuursrechter is om een oordeel uit te spreken over de huidige betonnen en houten roostervloeren. Hoewel vrijwel alle kalverhouders deze vloeren gebruiken, zal Dier&Recht een handhavingsverzoek moeten indienen tegen een willekeurige kalverhouder, zo geeft de rechtbank Den Haag aan in het vonnis. Wanneer de staat dan niet in actie komt, kan de kwestie aan de bestuursrechter worden voorgelegd. We zien ons nu genoodzaakt dit omslachtige, tijdrekkende proces te doorlopen.

De strijd gaat door

Dit is extreem teleurstellend voor de 1,5 miljoen vleeskalfjes in Nederland. Maar we geven niet op! Vleeskalveren hebben net als alle koeien een zachte ondergrond nodig, zoals een weide. In plaats daarvan slijten ze hun leven op beton of op glibberige houten vloeren. Dit is een ernstige aantasting van hun welzijn, en volstrekt illegaal. We zullen dan ook iedere wettelijke mogelijkheid benutten om een einde te maken aan dit structurele kalverleed.

Schrijf je in voor de nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van onze strijd voor de kalfjes.

Deel dit artikel
Robyn Pees

Als jurist en inhoudelijk medewerker zet ik me in om een einde te maken aan het enorme leed van de miljoenen dieren achter de gesloten staldeuren van de veehouderij. Ooit zal de mensheid met afschuw terugkijken naar de erbarmelijke manier waarop we nu met onze mededieren omgaan. Ik wil er met mijn werk aan bijdragen dat ik die dag nog ga meemaken. Ieder dier heeft recht op een dierwaardig leven. Dieren kunnen niet voor zichzelf opkomen, daarom moeten wij ze een stem geven!