Europa bepaalt: wel of geen paardenvlees uit Australisch horrorslachthuis in Nederlandse producten

Paardentrailer

Op basis van schokkende filmbeelden uit Australië, gemaakt door de dierenwelzijnsorganisatie Tierschutzbund Zürich, is het Australische paardenslachthuis Meramist schuldig bevonden aan dierenmishandeling. Maar nog steeds wordt er vlees vanuit dit slachthuis vervoerd naar België, en via België kan het makkelijk ook in Nederlandse producten terechtkomen. Het zit dan bijvoorbeeld in vleessnacks – zoals bitterballen die je bij Sligro, Makro of Hanos koopt – of in diervoeding.

De vrije handel maakt dat dit vlees ook in Nederland terecht kan komen

Om de import van paardenvlees uit dit afschuwelijke slachthuis te stoppen, moeten we op Europees niveau om actie vragen. Helaas heeft onze minister van Landbouw, Carola Schouten, niets te zeggen over de import van paardenvlees. Dat komt doordat voor heel Europa dezelfde importregels gelden. Hoewel dit vlees niet rechtstreeks door Nederlandse bedrijven wordt geïmporteerd uit Australië, kan het door de vrije handel toch in Nederland terechtkomen.

Gezamenlijke actie om import van horrorvlees te stoppen

Met ons streven om in Brussel tot een verbod op dit paardenvlees te komen, staan we gelukkig niet alleen: we werken samen met dierenwelzijnsorganisaties uit heel Europa. Gezamenlijk ondertekenden we onlangs een dringend verzoek aan de Europese Commissie om de import van vlees uit dit horrorslachthuis per direct te verbieden.

Al eerder – op 26 april, 12 juli en 5 september 2019 – stuurden we brieven, onderzoeksrapporten en schokkende beelden naar de EU-commissaris met als doel de import van paardenvlees uit Canada, Uruguay en Argentinië te stoppen. De hoofdreden die we aandroegen en ook nu weer aandragen, is dat deze niet-Europese slachthuizen niet voldoen aan de Europese vereisten voor voedselveiligheid en dierenwelzijn.

Voedselveiligheid

Zo zijn er ten aanzien van voedselveiligheid problemen met medicatie en traceerbaarheid van de paarden. Doordat de paarden bijna allemaal in de (race)sport gebruikt zijn, en hun medische geschiedenis niet te achterhalen is, zitten er regelmatig medicijnresten in het vlees. Fenylbutazon, ook wel ‘buut’ genoemd, is een geneesmiddel dat bij racepaarden veel gebruikt wordt tegen ontstekingen en pijn. Het is bijzonder kankerverwekkend voor mensen. Steekproefsgewijs testen van paardenvlees op deze medicatie is niet zinvol omdat paarden, in tegenstelling tot varkens en kippen, niet met tienduizenden van dezelfde boerderij komen. Ieder paard heeft een unieke achtergrond en kan bij de vorige eigenaar allerlei soorten medicijnen hebben gehad.

Dierenwelzijnsproblemen

De problemen werden met acht verstopte camera’s in het slachthuis vastgelegd: er werd 22 dagen gefilmd. Evaluatie van de beelden laat zien dat er systematisch zeer wreed wordt omgegaan met de dieren. Dit is ook te zien in de documentaire die hierover verscheen. Ook dit is benadrukt in de brief aan de Europese Commissie.

Dier&Recht wil dat er strengere Europese richtlijnen komen voor paardenvlees dat Europa binnenkomt, en meer duidelijkheid over de producten waarin dit vlees terechtkomt.


Wil je op de hoogte blijven van onze campagne voor de paarden? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief.

Deel dit artikel
Sarah Pesie

Als dierwetenschapper en -gedragsdeskundige ben ik verantwoordelijk voor de wetenschappelijke onderbouwing van de campagnes voor paarden. Ik ben daarnaast ook bijzonder geïnteresseerd in het natuurlijke gedrag van paarden, honden en katten. Met onderzoeken en publicaties informeer ik het publiek over de vele misstanden rond deze dieren. Ik hoop dat mensen zich daardoor meer verdiepen in de belevingswereld van dieren en zo beter begrijpen wat hun dier nodig heeft om gelukkig te zijn.