Ierse veesector ziet beter dierenwelzijn als bedreiging

kalf transport
De Ierse veesector ziet niets in de Europese plannen voor meer dierenwelzijn.

De Europese regels voor het transport van levende dieren worden binnenkort aangepast. Hoog tijd, want de huidige regels zijn in veel gevallen ontzettend dieronvriendelijk. Helaas zijn ook de nieuwe wetten absoluut niet streng genoeg om het dierenwelzijn voldoende te beschermen. Bijna nog treuriger; de voorgestelde verbeteringen voor het welzijn van kalfjes stuiten op “sterke tegenstand” van de Ierse veesector.

Ierland verscheept jaarlijks tienduizenden kalfjes naar Nederland, vorig jaar zelfs meer dan 100.000. Deze kalfjes worden op melkveehouderijen verwekt om de melkproductie van hun moeders op gang te houden. Een koe geeft immers pas melk nadat ze een kalf krijgt. De kalfjes zijn een ‘restproduct’, ze worden direct na de geboorte weggehaald bij hun moeder en op jonge leeftijd geëxporteerd. Op Nederlandse kalverhouderijen worden de kalfjes vetgemest voor kalfsvlees.

Nieuwe welzijnswetten voor transport

Deze kalfjes gaan al op transport als ze pas twee weken oud zijn. De lange reis is voor de piepjonge dieren een zware beproeving. Bij aankomst in Nederland zijn de kalfjes ernstig verzwakt, uitgehongerd en uitgedroogd.

Europa wil de minimumleeftijd voor het transport van kalfjes verhogen naar vijf weken, zodat de kwetsbare dieren beter bestand zijn tegen de lange reis. Dit betekent echter dat melkveehouders drie weken langer voor hun dieren moeten zorgen en dat stuit op veel verzet van de sector.

Weerstand tegen vooruitgang

De Ierse minister van Landbouw verwacht sterke tegenstand tegen deze regel. Hij noemt de nieuwe wetten “een mooie basis om over te discussiëren” maar wijst vooral op de nadelen voor Ierse veehouders. Ook wil Ierland een langere overgangsperiode,  terwijl het huidige voorstel al een belachelijk lange overgangsperiode heeft van vijf jaar.

De dieren verdienen verbetering

Het is ronduit bedroevend dat Ierland een kleine verbetering van de regels – die volgens wetenschappelijke adviezen nog lang niet ver genoeg gaan – vooral ziet als een bedreiging voor de veesector. Het is hoog tijd dat de veehouderij de belangen van dieren eens serieus gaat nemen in plaats van elke vooruitgang tegen te werken.

Deel dit artikel
Frederieke Schouten

Als veearts werkte ik zeven jaar lang tussen de varkens in de intensieve veehouderij. Ik werd daar dagelijks geconfronteerd met structurele misstanden en schrijnend dierenleed. Toen ik inzag dat ik als veearts te weinig kon doen voor de varkens maakte ik de overstap naar Varkens in Nood. Nu ben ik directeur van dierenrechtenorganisaties Varkens in Nood en Dier&Recht en probeer ik als actievoerder het welzijn van miljoenen varkens in Nederland te verbeteren.