Door Jolanda - Dierenarts en medewerker Stichting Dier&Recht
De lente lijkt vol op te zijn begonnen en Pasen staat weer voor de deur. Een belangrijk moment om nog eens stil te staan bij een gevaar waar veel hondeneigenaren zich niet of niet voldoende bewust van zijn, namelijk chocoladevergiftiging bij de hond.
In één week tijd zag ik twee honden binnenkomen die niet van de chocolade konden afblijven. Een Jack Russell Terriër van 7 maanden oud had een hele reep opgepeuzeld. Gelukkig had de eigenaresse dit al gauw ontdekt en kwam direct naar de dierenartspraktijk toe voor de behandeling. De andere hond had een pot met chocolade ice cups open weten te krijgen, terwijl zijn eigenaresse niet thuis was. Toen ze het enkele uren later ontdekte, had de hond in kwestie al wat chocolade – inclusief de papiertjes – uitgebraakt. De eigenaresse heeft geprobeerd om de hond nog meer te laten braken door hem twee schepjes zout te geven, iets wat de situatie juist kan verergeren! Omdat ze hem (gelukkig) niet meer zout durfde te geven, heeft ze uiteindelijk midden in de nacht naar de dierenartspraktijk gebeld en het verhaal uitgelegd. Ik heb haar direct naar de kliniek laten komen, waar ik de hond uitgebreid heb onderzocht en een injectie heb gegeven om hem te laten braken. De hond voelde zich duidelijk beroerd en braakte nog wat bruingekleurd slijm uit. Gelukkig ging hij daarna al iets fitter naar huis en de volgende ochtend ging het alweer een stuk beter met hem.
Helaas zijn deze gevallen geen uitzonderingen. Ieder jaar met Pasen zien dierenartsen een verhoogd aantal honden binnenkomen die chocolade hebben gegeten. Een hond kan gemakkelijk in een onbewaakt ogenblik de chocolade eitjes van tafel stelen: het is dus noodzaak om zeer oplettend te zijn. Het eten van chocolade is voor een hond zeer gevaarlijk en kan zelfs dodelijk zijn. Dit komt door de stof theobromine. Het lichaam van de mens is in staat om theobromine goed af te breken, ongeacht de hoeveelheid. Vandaar dat wij zonder problemen kunnen genieten van een stuk goede chocolade. Voor honden ligt dit anders: zij breken deze stof veel langzamer af, waardoor het al in kleine hoeveelheden problemen kan geven.
De verschijnselen van een chocoladevergiftiging kunnen zeer ernstig zijn. Het eten van chocolade kan leiden tot braken, diarree, meer drinken en plassen, rusteloosheid, een verhoogde ademhaling, hartslag en temperatuur, hartritmestoornissen, coördinatieproblemen, spiertrillingen en toevallen. Uiteindelijk kan dit zelfs leiden tot sterfte. De verschijnselen kunnen binnen één tot enkele uren na inname al zichtbaar worden, maar kunnen ook pas zes tot twaalf uur later worden waargenomen; soms is het dan al te laat.
Of een hond vergiftigingsverschijnselen zal ontwikkelen, hangt af van de individuele gevoeligheid van de hond voor theobromine en de hoeveelheid theobromine die is opgenomen met de chocolade. Over het algemeen geldt dat hoe donkerder de chocolade, hoe meer theobromine de chocolade bevat. Het lastige is dat de hoeveelheid chocolade die bij de ene hond geen verschijnselen geeft, bij de andere hond voor een levensbedreigende situatie kan zorgen.
Het is dan ook belangrijk om wanneer uw hond chocolade heeft gegeten, direct langs te gaan bij een dierenarts. Deze kan de hond behandelen door de hond zo snel mogelijk na het eten van de chocolade te laten braken, zodat de chocolade die nog in zijn maag zit, niet in de darmen terechtkomt. Op deze manier wordt voorkomen dat de giftige stof verder wordt opgenomen in de darmen. Om de hond te laten braken, krijgt hij bij de dierenarts een injectie met apomorfine toegediend.
Helaas gebeurt het nog regelmatig dat eigenaren hun hond zout toedienen om hem te laten braken. De toediening van zout kan leiden tot een zoutvergiftiging, waarmee je de situatie juist erger maakt. Om opname van de giftige stof in het maagdarmkanaal verder te voorkomen, kan Norit (geactiveerde kool) gegeven worden. Norit bindt de giftige stof, waardoor het niet meer door het lichaam opgenomen zal worden. In ernstigere gevallen is het nodig om de patiënt op te nemen in de dierenartspraktijk om hem verder te behandelen. De hond krijgt dan een infuus, zijn ademhaling en hartslag worden continu gemonitord en in geval van hartritmestoornissen of toevallen wordt hiervoor medicatie gegeven. Vanwege de zeer langzame afbraak van theobromine kunnen de verschijnselen een aantal dagen blijven bestaan.
Naast chocolade zijn er nog andere voedingsmiddelen die voor de mens geen bedreiging vormen, maar voor de hond zeer gevaarlijk kunnen zijn. Dit zijn onder meer druiven en rozijnen, noten en pinda’s, vooral de macadamianoten, avocado, uien en knoflook, champignons en andere type paddenstoelen, en de cafeïne in koffie, thee en cola. De verschijnselen die deze voedingsmiddelen kunnen veroorzaken, lopen uiteen van braken en diarree tot inwendige bloedingen, acuut nierfalen en epileptische aanvallen. In de ernstigere gevallen kunnen sommige voedingsmiddelen zelfs dodelijk zijn.
Samengevat: Wat te doen wanneer uw hond chocolade of een ander potentieel giftig voedingsmiddel heeft gegeten?
- Ga direct met de hond langs een dierenarts
- Geef de hond geen zout, want dit kan leiden tot zoutvergiftiging
- Geef de hond op advies van de dierenarts eventueel wat Norit: dit voorkomt verdere opname van de giftige stof
Voorkomen blijft uiteraard beter dan genezen: bewaar chocolade en andere potentieel giftige voedingsmiddelen op plaatsen waar uw hond zeker niet bij kan komen.
