De Duitse dog in de problemen

Duitse dog

In de rashondenwereld is opschudding ontstaan over misvormingen bij de Duitse dog. Vanwege vreemde schoonheidsidealen zijn er fokkers die honden selecteren met steeds grotere wangzakken, en dat begint groteske vormen aan te nemen.

Even googelen, en je ziet direct wat er aan de hand is: er ontstaat een generatie Duitse doggen met bizar grote wangen. Liefhebbers van de hond zoals-ie er in pakweg 1950 uitzag, zijn daarom in actie ondernomen. Door middel van een petitie roepen zij de FCI, de internationale federatie voor kynologie, op om maatregelen te treffen.

Overmatig kwijlen

Het moge duidelijk zijn: geen enkele hond baat heeft bij enorme wangen. Toch is de Duitse dog niet de enige die er last van heeft. Ook St. Bernards, Newfoundlanders, bloedhonden, bulldoggen en boxers worden al jaren op zo’n manier gefokt dat ze lippen hebben die niet meer aansluiten. Met overmatig kwijlen en uitgedroogde slijmvliezen tot gevolg. Bij sommige rassen zijn de wangen daarnaast zo sterk geplooid, dat de dieren een groot risico lopen op huidontstekingen.

Hond aan riem

Al langer wordt de rashondenwereld gewaarschuwd voor het selecteren van zogenaamde ‘hyper-types’; honden die populair worden binnen een ras omdat ze een extreem uiterlijk vertonen. Vaak gaat dit uiterlijk gepaard met gezondheidsproblemen, die door fokkers voor lief worden genomen. Bovendien betekent de populariteit van een beperkt groepje ‘extreme’ honden ook dat met een steeds kleiner deel van de populatie wordt gefokt. Hierdoor is de inteelt binnen sommige rassen onacceptabel hoog.

Oude type Duitse Dog

Toch is de huidige ophef niet alleen een teken van bezorgdheid over die lieve Duitse dog, blijkt uit het verzoek aan de FCI. Men roept namelijk vooral op tot het behoud van het ‘oude’ type Duitse Dog, zonder met een woord te reppen over de erfelijke problemen waarmee dat ras sowieso al kampt. Zoals de extreem grote kans op heupdysplasie en andere gewrichtsaandoeningen. Of het grote risico op een dodelijke maagdraaiing, die bij 10-15% van de Duitse Doggen voorkomt. De opstellers van de petitie lijken zich daarmee toch weer vooral druk te maken over het schoonheidsideaal. Conclusie: goed initiatief, maar we zijn er nog lang niet. 

Deel dit artikel