Op het internationale paardenevenement Jumping Amsterdam moeten stewards tijdens de wedstrijden op het welzijn van de paarden letten. In praktijk blijkt daar weinig van te merken, zo wordt er zelfs bij blauwe tongen niet ingegrepen.
Dier&Recht was eind januari aanwezig bij het wereldkampioenschap dressuur in de Amsterdamse RAI. Een deel van de warming up voor ruiters en paarden vond plaats achter de schermen. We konden alleen kijken bij het openbare gedeelte in de publieke rijbak. Maar zelfs daar gingen ruiters schaamteloos tekeer tegen hun paarden voor het oog van publiek en toezichthouders. Er kwam van alles voorbij; van hard porren met sporen, tot slaan met de zweep en langdurig trekken aan teugels.
Onbestrafte mishandelingen
Het toezicht bij Jumping Amsterdam is niet onafhankelijk. De organisatie is zelf verantwoordelijk voor het aanstellen van stewards. Zoals keer op keer blijkt, is zelfregulatie helaas niet de sterkste kant van de paardensport.
Wat ons direct opviel was dat geen enkele ruiter werd aangesproken op de harde omgang met een paard. De stewards hadden nauwelijks oog voor de paarden; ze waren vooral druk bezig met elkaar en hun telefoons.
Enkele mishandelingen die wij persoonlijk hebben gezien en die niet werden bestraft:
- Rollkur rijden, waarbij de kin van het paard op de borst wordt getrokken. Deze houding is schadelijk voor het paard en daarom ook verboden. Om deze overtreding te kunnen negeren, werd het rollkur rijden misplaatst aangeduid als ‘kort in de nek rijden’.
- ‘Elektrificeren’ of ‘wakker maken’: porren met sporen of slaan met de zweep en vervolgens aan de teugels trekken. Deze tegenstrijdigheid van opdrachten veroorzaakt behalve pijn enorme stress bij paarden.
- Langdurig trekken aan het bit in de mond, waardoor de bloedtoevoer naar de tong wordt afgekneld en de tong blauw kleurt.
Toezicht faalt, ingrijpen blijft uit
Terwijl de kennis over het welzijn van paarden jaarlijks toeneemt, blijven evenementen als Jumping Amsterdam onverminderd leed toestaan. Stewards kijken weg, ze herkennen de problemen niet of negeren die. Tijdens ons bezoek werd er slechts één keer ingegrepen, en dat was alleen na aandringen van een dierenarts.
Paardensportevenementen hebben er duidelijk baat bij om overtredingen niet te rapporteren en deelnemende ruiters te vriend te houden. Zo kunnen alle betrokkenen elkaar weer complimenteren met een fantastisch evenement waarbij het welzijn van paarden uiteraard voorop staat.
Dier&Recht blijft zich inzetten voor een betere behandeling van paarden in de paardensport. Help je mee?
