Illegale ‘stands’ nog steeds gebruikt in Nederlandse maneges

paarden in stands
Stands zijn smalle open hokjes waarin paarden worden vastgebonden.

Onderzoek van tv-programma Kassa onthult dat meerdere maneges in Nederland nog steeds paarden houden in zogeheten ‘stands’. Deze dieronvriendelijke staanplaatsen zijn door de sector zelf al sinds 2017 verboden.

Ernstige bewegingsbeperking

Kassa maakte undercoveropnames bij vier Nederlandse maneges waar paarden nog steeds in stands staan. Dit zijn smalle open hokjes waarin paarden worden vastgebonden. In een stand kunnen de dieren niet languit liggen, niet rollen en zich niet omdraaien. Deze bewegingsbeperking veroorzaakt chronische stress en is een ernstige aantasting van het dierenwelzijn. In extreme gevallen leidt die stress tot dwangmatig, stereotypisch gedrag zoals bijten op stalwanden of het eindeloos heen en weer zwalken op de voorbenen (bekend als ‘weven’).

Juridische stappen

De Sectorraad Paarden – de koepelorganisatie van de Nederlandse paardensector – heeft stands verboden sinds 1 januari 2017. Dit verbod is ook opgenomen in de door de paardensector opgestelde ‘Gids voor Goede Praktijken’. De overheid hanteert die gids voor de invulling van de Wet dieren. Dier&Recht start een juridische procedure om handhaving af te dwingen op de overtredende maneges.

Paarden urenlang vastbinden is ontzettend dieronvriendelijk en dat is al jarenlang bekend in de paardenwereld. Paarden zijn kuddedieren die veel vrije beweging en veel sociaal contact nodig hebben. Paarden moeten per dag minimaal 4 uur – en bij voorkeur langer – kunnen loslopen in hun kudde. Ruiters die een diervriendelijke manege zoeken moeten dus goed controleren of alle dieren dagelijks voldoende vrije beweging krijgen.

Deel dit artikel
Sarah Pesie

Als dierwetenschapper en -gedragsdeskundige ben ik verantwoordelijk voor de wetenschappelijke onderbouwing van de campagnes voor paarden. Ik ben daarnaast ook bijzonder geïnteresseerd in het natuurlijke gedrag van paarden, honden en katten. Met onderzoeken en publicaties informeer ik het publiek over de vele misstanden rond deze dieren. Ik hoop dat mensen zich daardoor meer verdiepen in de belevingswereld van dieren en zo beter begrijpen wat hun dier nodig heeft om gelukkig te zijn.