We houden niet van grote woorden, maar TTIP en CETA zijn in potentie het ergste wat een dier kan overkomen. In een serie van zes delen laten we zien waarom. Vandaag: geen plek om je kont te keren.
Wij zullen de laatsten zijn om te beweren dat productiedieren in Europa een onbezorgd leventje leiden. In Nederland bijvoorbeeld groeit 99% van de varkens op in de vee-industrie, waar een bal aan een ketting om mee te spelen en een handjevol stro geldt als verwennerij. De meeste kippen staan nooit met hun pootjes in het frisse gras; ondanks alle maatschappelijke weerstand zitten de meesten nog altijd binnen op elkaar gepropt.
Zo bar en boos als in Amerika en Canada, maken we het in Europa echter niet meer.
Opgesloten
Kijk maar naar zeugen; de vrouwtjesvarkens die worden gehouden om zo vaak als ze kunnen biggen op de wereld te zetten. In Nederland moet elk exemplaar in de stal tenminste 2,25 vierkante meter hebben, en ze mogen niet langer dan vier weken per bevalling en vier dagen per inseminatieronde in hun eentje opgesloten staan in een box.
In de meeste staten van Amerika en in Canada mogen boeren hun zeugen dag en nacht opsluiten; het hele jaar lang. De boxen waarin zij staan, zijn zo klein dat ze zich niet kunnen omdraaien. Omdat varkens groepsdieren zijn met een nieuwsgierige inborst, is de isolatie en het gebrek aan afleiding desastreus voor hun gevoel van welbevinden. Dit uit zich bijvoorbeeld in apathie en in het dwangmatig kauwen op de tralies van hun box.
Legbatterij
Of kijk eens naar kippen. Sinds 2012 zijn legbatterijen in Nederland niet meer toegestaan. En als is de ‘verrijkte kooi’ van 0,075 vierkante meter per kip slechts een kleine vooruitgang, vergeleken met de welgeteld 0,0432 vierkante meter die kippen in de VS hebben, is het aardig wat.
Op dit moment blijven we in Nederland verschoond van vlees en eieren die op zo’n slechte manier zijn geproduceerd; daar zorgen de hoge importheffingen voor.
Het doel van vrijhandelsverdragen TTIP en CETA is echter om die belastingmuur af te breken. Het gevolg: Noord-Amerikaanse varkens en kippen, die veel goedkoper zijn dan de onze omdat producenten zich niet aan dure welzijnsregels hoeven te houden, zullen in onze supermarkten te koop worden aangeboden. En grotere export voor de VS en Canada betekent dat er nóg meer dieren tot zo’n miserabel bestaan worden veroordeeld.