De lente is aangebroken, het is prachtig weer. Normaal zouden de terrasjes en parken nu gevuld zijn met zonliefhebbers en waren we er met z’n allen op uit getrokken. Maar dit jaar loopt het even anders. Door de uitbraak van het coronavirus is het feest van het voorjaar een stuk soberder dan we gewend zijn.
Feest van het voorjaar: de kalverdans!
Bart Boon is de enige biologische kalverhouder in Nederland. Zijn kalveren verblijven ’s winters in een strostal en gaan 's zomers dagelijks naar buiten. Vorig jaar organiseerden we samen met hem rond deze tijd de ‘kalverdans’: er werd publiek uitgenodigd om mee te genieten van de eerste keer in het voorjaar dat de kalveren naar buiten gaan. Het was fantastisch om te zien hoeveel plezier ze hadden! Na de eerste onwennige stappen begonnen de vreugdedansjes en bokkensprongen; en daarna kregen ze oog voor het frisgroene gras. Wat een dag!
Ook voor dit jaar stond er een kalverdans gepland. Helaas maakt de uitbraak van het coronavirus het onmogelijk om mensen bij elkaar te brengen. Jammer, want het is een feest om de kalveren te zien dartelen en dansen als ze voor het eerst de grazige wei in gaan!
Opgesloten
De coronamaatregelen hebben een grote impact op ieders leven. Terwijl we in deze tijd graag de zon en de natuur opzoeken, moeten we thuisblijven. Voor veel mensen is dat zwaar. We zijn een deel van onze vrijheid kwijt en voelen ons opgesloten. Maar we doen dit om de kwetsbare mensen in de samenleving te beschermen.
Een goed moment om na te denken over die andere kwetsbaren in onze samenleving: de miljoenen dieren voor wie opsluiting niets nieuws is, die iedere dag wakker worden in gevangenschap zonder hoop op een teug frisse buitenlucht. In de intensieve veehouderij is er geen uitzicht op versoepeling van maatregelen…
Grazers zonder gras
Jaarlijks worden er in Nederland 1,5 miljoen vleeskalveren vetgemest en geslacht. Kalveren zijn slimme en speelse dieren, die buiten horen te dartelen en gras te eten – in de buurt van hun moeder zodat ze bij haar de kunst van het grazen kunnen afkijken. Er blijkt eens temeer uit hóézeer grazen bij deze dieren hoort. En hoe slim ze zijn. Van nature besteden kalveren zo’n zes tot negen uur per dag aan het herkauwen van gras. Dat is noodzakelijk voor een goede vertering, en het geeft ze de bezigheid die bij hen past.
Maar vleeskalveren mogen nooit naar buiten en worden vlak na hun geboorte bij hun moeder weggehaald. Ze worden hun hele leven op stal gehouden, op harde, gladde vloeren. Ze zien nooit een wei, en kennen de smaak van gras niet.
De kalveren dansen zonder publiek
We wilden zó graag laten zien dat het ook anders kan. Gelukkig gaan de kalveren bij Bart Boon ook dit jaar gewoon naar buiten, maar dan zonder publiek. Wil je weten hoe de kalverdans eruitziet? Bekijk dan hieronder de beelden van vorig jaar.
Onze verantwoordelijkheid reikt verder…
Hoe vervelend het ook is om minder vrijheid te hebben dan we gewend zijn: we weten dat het tijdelijk is. De maatregelen worden over een tijdje weer versoepeld. Dan mogen we naar buiten, met onze blote voeten in het gras en de zon op ons gezicht.
Denken we dan nog aan die miljoenen dieren voor wie er nooit een eind komt aan de opsluiting? Voor wie binnenblijven de realiteit van iedere dag is? Dieren hebben recht op een dierwaardig bestaan. Laten we van deze crisis leren dat onze verantwoordelijkheid verder reikt dan onze eigen soort.
